૧૦૦૦મી પોસ્ટ

.. એટલે કે આજે સહસ્ત્ર પોસ્ટ. આ પોસ્ટનું ડ્રાફ્ટિંગ ખાસ્સા સમયથી વિચારેલ હતું, પણ જે રીતે મારી પોસ્ટની આવૃત્તિ હતી, એ રીતે આ પોસ્ટનો વારો આગલા ત્રણ-ચાર મહિનાઓ સુધી આવે તેમ લાગતું નહોતું. અને લાંબુ-લચક (૧૦-૨૦ લીટીઓથી વધુ) લખવાની મારી તાકાત નથી એટલે કંઈ ખાસ ન કરતાં સીધી-સાદી (નિદોર્ષ ડિવોર્સી વાળી જેવી) પોસ્ટ મૂકી છે.

બ્લોગની મજા એ છે કે તમે ભૂતકાળમાં તરત જ જઈ શકો છો, ટ્વિટર (ટ્વિટરમાં પણ ૫૦૦૦ ટૂંકા-સંદેશા થયા. આજ-કાલ જોકે ટ્વિટરનો બેકઅપ લઈ શકાય તેવી વ્યવસ્થા થર્ડ-પાર્ટી સોફ્ટવેર્સ વડે થાય છે), ફેસબુકમાં તમે કંઈક સંદેશ મૂકો એટલે બે-ત્રણ દિવસ પછી કોઈને તે વાંચવા મળતો નથી (સિવાય કે બહુ ખાંખા-ખોળાં કરો તો). કદાચ બ્લોગ એટલા માટે જ અલગ મહત્વ ધરાવે છે. તમે જો તમારી ૧લી પોસ્ટ અને અત્યારની પોસ્ટ જુઓ તો ખ્યાલ આવે કે એ વખતે આપણે કેવું લખતા હતા, અને અત્યારે પરિસ્થિતિમાં શું ફરક છે. અરે, કદાચ ૨૦૦૦મી પોસ્ટ થશે તો ય એવું લાગશે કે સાલું આપણે કેવું લખતા હતા અને કેવા વિચિત્ર વિચારો ધરાવતા હતા. બ્લોગ એ બ્લાસ્ટ ફ્રોમ ધ પાસ્ટ અથવા ટાઈમ મશીન તરીકે આગવું મહત્વ ધરાવે છે.

તો, હવે ૨૦૦૦મી પોસ્ટની તૈયારી કરીએ?

અને હા, હેપ્પી ગુજરાતી બ્લોગિંગ અને સ્વતંત્રતા દિવસ.