જય વસાવડા સાથે મુલાકાત

* ગઇ કાલે વહેલી સવારે ઝોપિંગ, રનિંગ અને શોપિંગનો ભવ્ય કાર્યક્રમ આખા દિવસ માટે રાખેલો હતો (સારું થયો ડ્રાય ડે હતો, નહિતર મારો ડોપિંગ ટેસ્ટ પણ પોઝિટિવ આવત ;)). તો રનિંગ પતાવ્યા પછી જયભાઇનું ફેસબુક સ્ટેટસ એમ કહેતું હતું કે તેઓ બેંગ્લોરમાં આવે છે, જેને મળવું હોય તે, મોબાઇલ નંબર મેસેજમાં મોકલે. તો, આપણે મોકલ્યો. કાર્યક્મ ક્યાં છે એ મને ખ્યાલ નહોતો અને જયભાઇ એ વિશે અપડેટ કરે ત્યાં સુધી થોડું શોપિંગ (કવિન માટે) પતાવ્યું અને એક મિત્રને મળવા ગયા, પાછો આવ્યો ત્યારે ચાર વાગી ગયા હતા. લોક-લાજનો ખ્યાલ રાખી શેવિંગ પણ કરવામાં આવ્યું અને પછી મારે જવાનું હતું – કનિંગહામ રોડ. બેંગ્લોરમાં હજી જુનાં નામો એમનેએમ રાખવામાં આવ્યાં છે, એ હજી સારું છે (કે પછી ઇવન સાઉથ ઇન્ડિયન લોકો પણ નવાં નામોથી ટેવાયા નથી!). તો, છેવટે જગ્યા મળી, અને જયભાઇ સિવાય હું ત્યાં કોઇને ઓળખતો નહોતો (એમ તો એમને પણ પહેલી વખત મળ્યો). અને, અમારી રુબરુ મુલાકાત થઇ! (બેકગ્રાઉન્ડમાં તમને ગમે તે સરસ મ્યુઝિક વગાડી શકો છો). કેવું કહેવાય કે, બે ગુજરાતી બ્લોગર – બેંગ્લુરુમાં ભેગા થાય 🙂 (પિનલભાઇની જેમ જ જયભાઇને મળવાનું અનેક વાર રહી ગયું હતું!)

કાર્યક્રમ શરુ થવાની વાર હતી ને જૈન સોશિયલ ગ્રુપનાં જીતુભાઇએ અમને પણ જયભાઇ સાથેના મહેમાન તરીકે ગણી નાસ્તાની લાંબી લાઇનમાંથી મુક્તિ અપાવી તે બદલ તેમનો આભાર અત્યારે જ માની લેવો પડશે. જયભાઇને સાંભળવા-મળવા, ફેસબુક ઉપરથી જાણ થઇ હોય એવા બીજા બે લોકો – મેહુલ અને જતિનની મુલાકાત થઇ. બેંગ્લોર, હવામાન, તાપમાન, ગુજરાતીઓ, બિયર, ખાવાનું-પીવાનું — વિવિધ વિષયો પર સરસ ચર્ચાઓ થઇ. જયભાઇને રુબરુ મળવાની તક ઝડપી તેમનો એક સરસ ફોટો વિકિમિડિઆ કોમન્સમાં પણ અપલોડ કર્યો છે (અને બીજો એક લાઇવ ફોટો નીચે છે!!) અને ગુજરાતી વિકિપીડિઆમાં પણ મૂકી દેવામાં આવ્યો છે!

જયભાઇનું વક્તવ્ય હતું ‘જિંદગી એક સફર હૈ સુહાના’. એમ તો એમના કેટલાંય લેક્ચર, લેખો યુટ્યુબ, ફેસબુક કે બ્લોગમાં વાંચેલા એટલે કોઇ ઘરની વ્યક્તિને સાંભળતો હોય એવું જ લાગ્યું, પણ એમના આ વક્તવ્યમાંથી મને ઘણી નવી વસ્તુઓ શીખવા મળી. થાકીને હારીને બેસી જવું એ જિંદગી નથી, પણ પડ્યા પછી ઉભા થવું એ જિંદગી છે (હા, દોડીએ તો પડીએ એ મને ના દોડીને પડવા કરતાં વધુ ગમે!). તેમની જોડેની પ્રશ્નોત્તરી પણ મજા આવે તેવી રહી. ખાસ કરીને એમના સિંગલ હોવા અંગેનો સવાલનો જવાબ બધાંને મજા કરાવી ગયો! તેમનાં વક્તવ્યમાં અને બીજા લોકો સાથે મારો પરિચય – લાર્જર ધેન લાઇફ – કરાવવા બદલ જયભાઇનો ખૂબ-ખૂબ આભાર 🙂

કાર્યક્રમ દરમિયાન દિપાલી (અમદાવાદ)ની ઓળખાણ થઇ. છેલ્લે અમે ૨૦૧૦માં વિકિપીડીઆ મિટિંગમાં મળેલા. મને સામાન્ય રીતે ચહેરાઓ બહુ યાદ રહેતા નથી એટલે મને કંઇ બહુ યાદ ન આવ્યું પણ, પછી યાદ આવ્યું કે ફેસબુકમાં તો અમે કનેક્ટેડ છીએ 🙂 જયભાઇની રાહ જોતા અમે બહાર ઉભા વાતો કરતાં હતાં અને અમને થયું કે આજે લોકો જયભાઇને બહાર આવવા નહી દે, હું અંદર તપાસ કરવા ગયો અને ફાઇનલી મેન્ડેટરી ફોટો-સેશન્સ કરવામાં આવ્યું.

છેવટે અમે વિદાય લીધી અને એમનું ‘પ્રીત કિયે, સુખ હોય..’ પુસ્તક એમણે મને સપ્રેમ ભેટ આપ્યું. એમ.જી.રોડ સુધી ડ્રોપ કરવા માટે (અને બેંગ્લોરની ગલીઓના ભ્રમણ માટે, દિપાલીનો આભાર :))