બે ફિલમો

આમ તો ફિલમો વિશે લખવાનું બહુ ઓછું થઇ ગયું છે અને હવે તો જોવાનું પણ ઓછું થઇ ગયું છે. તેમ છતાંય, આ બે ફિલમો મને ગમી એટલે તેનો ઉલ્લેખ કર્યા વગર આ વર્ષ પુરું ન થાય.

૧. ગોન ગર્લ

થિએટરમાં જોવા જવું હતું, પણ મેળ ન પડ્યો, કારણ કે અહીં કવિનને સાથે લઇ ન જવાય અને ડિસેમ્બરમાં થયેલા પ્રવાસો પણ કારણભૂત હતા. આ ફિલમની મસ્ત વસ્તુ એકદમ ધીમેથી થતી વાર્તા જે સરસ રીતે આપણને જકડી રાખે છે. ઘડીકમાં હિરો તો ઘડીકમાં હિરાઇન (કે જે હોય તે! :)) સાચાં લાગે. આપણને થાય કે હમણાં અંત આવી જશે પણ અચાનક બનતી ઘટનાઓ (જે મારી ફેવરિટ વસ્તુ છે) આપણને મૂંઝવણમાં મૂકી દે. આમપણ મને પાત્ર પોતાની વાર્તા કહેતું હોય એ પ્રકારની ફિલમો થોડી વધુ ગમે એટલે અહીં એ પણ મુદ્દો છે.

૨. પ્રિડેસ્ટિનેશન

મસ્ત ફિલમ. ફરી પાછો મારો પ્રિય વિષય – ટાઇમ ટ્રાવેલ! જોકે ટાઇમ ટ્રાવેલ પર આવેલી બીજી ફિલમ જોડે થોડી સમાનતા એકાદ ક્ષણ માટે શોધી શકાય, પણ પછી તરત જ -અહીં જેવી આંટાધૂંટી આ છે તેવી બીજે ક્યાંય જોવા મળી નથી (દા.ત. લુપર્સ કે પછી ટાઇમ મશીન કે બીજી કોઇપણ). અને છેલ્લે કરુણ અંત જે જલ્દીથી ભૂલી શકાય તેમ નથી!!

જો ન જોઇ હોય તો આ બંને ફિલમ જોવા જેવી.