ડોન્ટ બી હીરો

* આનાંથી વધુ સારું શીર્ષક મને ગુજરાતીમાં મળ્યું નહી એટલે અંગ્રેજીમાં જ રાખ્યું. કેમ? કારણ છે, નાનકડી ઘટના કે દુર્ઘટના.

ગયા વર્ષે લગભગ આ જ સમયે મને સાયકલ પર એક્સિડેન્ટ થયેલો. લગભગ ત્રણ મહિના સાયકલ વગર જેમ-તેમ ચલાવ્યું પણ પછી આરામથી સાયકલ ચલાવી. ૪૦૦ કિમી સાયકલ ચલાવી અને બીજા દિવસે ૭૨ કિમી દોડ્યો. કચ્છ જઇ આવ્યો (એટલે કચ્છ જઇ આવ્યા). ઓક્ટોબર-નવેમ્બરમાં બહુ દોડ્યો. ડિસેમ્બરમાં પ્લાન હતો અમદાવાદ થી માઉન્ટ આબુ દોડવાનો. થયું એવું કે ગઇકાલે સ્ટ્રેચિંગ કરતી વખતે થોડો આગળ નમ્યો અને અચાનક મારી કમરમાં દુખાવો ઉપડ્યો. સામાન્ય રીતે હું ચિંટુ-પિંટુ દુખાવાને અવગણું છું પરંતુ આતો ચિંટુ-પિંટુના કાકા જેવો દુખાવો હતો (સૌ કોઇ ચિંટુ-પિંટુ અને તેમના કાકાઓની ક્ષમાપના સાથે, નામ માત્ર ઉદાહરણ માટે લેવાયું છે!). હવે બપોર સુધી રાહ જોઇ પણ પછી રહેવાયું નહી. દીપ-કિરણની મદદથી ફિજીયોથેરાપિસ્ટ શોધી કઢાયો અને મુલાકાત લેવાઇ. થોડો ફરક પડ્યો પણ આજે સવારે ફરીથી પરિસ્થિતિ એવી જ હતી. ફરી મુલાકાત લીધી અને સાંજે ૫ કિમી ટેસ્ટ રનિંગ પણ કર્યું, ફિજીયો જોડે ચર્ચા કરી અને નક્કી કર્યું કે હવે ૨૨૦ કિમી દોડવું આ સંજોગોમાં શક્ય નથી.

મને લાગે છે કે આ નિર્ણય સાચો છે. હીરો બનવા જતાં કાંકરામય થવું પડે એના કરતાં તો સાચો જ છે.

મદદ અને પૃચ્છા કરનાર સૌ મિત્રોનો આભાર. કોકી, કવિન, ઇશિતા, દીપ, કિરણ, ગુંજન અને વિમલભાઇનો ખાસ આભાર.