નવી સાયકલ આવ્યા પછી જીવનમાં મોટો ફરક પડ્યો છે. એજ કે પહેલા હું મારા દિવસનો એકાદ કલાક વિકિપીડિયામાં પસાર કરતો હતો, હવે એ કલાક સાયકલ સાફ કરવામાં જાય છે 😉
Advertisements
ડેબકોન્ફ – થોડી ટિટબિટ્સ..
* મોટાભાગે બધી ટોક ટેકનિકલ હતી. સરસ!
ક્લોઝિંગ ટોક
બગ્સ અને બીયર
* પહેલા બે દિવસ બપોરે ભરપૂર ખાધા પછી બહુ ઉંઘ આવતી હતી એટલે પછી બ્રેકફાસ્ટ પર ધ્યાન આપ્યું અને હળવું લંચ કર્યું.
* બ્રેકફાસ્ટમાં ચીઝ અને બટર ભરપૂર હતા. મોન્ટ્રિઆલના ફેમસ એવા બેંગલ અને કેનેડાનો ફેમસ એવો મેપલ સિરપ પણ! એટલે આપણને મઝા પડી.
બ્રેકફાસ્ટ
બ્રેકફાસ્ટ
લંચ (વિકિમેનિયા)
બ્રેકફાસ્ટ
બ્રેકફાસ્ટ
ડિનર
બ્રેકફાસ્ટ
બ્રેકફાસ્ટ
બ્રેકફાસ્ટ
બ્રેકફાસ્ટ
* શાવર ઉર્ફે બાથરૂમની જગ્યા ભૂલભલામણી વાળી હતી વત્તા ૫ માળ પર હતી. અને પાછાં યુરોપિયન સ્ટાઇલના ઓપન શાવર. પણ નહાવું તો પડે એટલે શરમ પડતી મૂકીને નહાવું પડ્યું 😉
* સ્લિપિંગ બેગ બહુ કામમાં આવી. હવે, આવતા પ્રવાસમાં પણ તેનો ઉપયોગ થશે.
* કોન્ફરન્સથી નજીકમાં સરસ પાર્ક હતો તો તેનો સદ્ઉપયોગ નિયમિત દોડવા માટે થયો. લગભગ ૫ વખત દોડ્યો અને ૨ વખત મોન્ટ રોયાલમાં હાઇકિંગ કર્યું (એમ તો હાઇકિંગ ન કહેવાય, તો પણ..).
દરરોજનો પાર્ક
દરરોજનો પાર્ક
મોન્ટ રોયાલ પરથી મોન્ટ્રિઆલ
ટ્રેલ અથવા રસ્તો – મોન્ટ રોયાલ
મોન્ટ રોયાલ પરથી મોન્ટ્રિઆલ
મોન્ટ રોયાલ પરથી મોન્ટ્રિઆલ
ટ્રેલ – મોન્ટ રોયાલ
* એક વખત નેધરલેન્ડથી આવેલા એક જણ જોડે દોડવા ગયો. બ્રેકફાસ્ટ પર અમે ત્રણ-ચાર જણાં બેઠા હતા અને વાતવાતમાં મેં કહ્યું કે હું ૧૦ કિમી ૫૪ મિનિટમાં દોડી શકું. નેધરલેન્ડ વાળા મિત્રે કહ્યું મારો શ્રેષ્ઠ સમય ૫૦ મિનિટ છે. ત્યારે મારી સામે બેઠેલા સ્વિડનના ડેવલપરે કહ્યું, હું ૧૦ કિમી ૪૦ મિનિટમાં દોડું છું. પછી મેં બ્રેકફાસ્ટ પર ફોકસ કર્યું.
* સાયકલિંગ કરવાનો પ્લાન ચોપટ થઇ ગયો – કારણ ૧. સાયકલ ભાડા પર ઓછામાં ઓછી ૨૫ ડોલરમાં મળે અને ૨. શનિવારે વરસાદ હતો 
* છેલ્લા દિવસે મારી ટીમને મળવા અને સામાનને કામચલાઉ રાખવા માટે વિકિમેનિયામાં જઇ આવ્યો અને દસેક મિનિટમાં એકાદ “બગ”ને પણ હાથ લગાવી આવ્યો.
* કેનેડાથી ફ્રીજ મેગ્નેટ, મેપલ સિરપ અને દર વખતની જેમ નવાં રનિંગ શૂઝ લાવવામાં આવ્યા (મારા માપના શૂઝ અહીં મળતા નથી!). બે-ત્રણ સાયકલની દુકાનો પર આંટો મારી આવ્યો અને નાનકડી વસ્તુઓ યાદગીરી રૂપે લઇ આવ્યો.
* પહેલી વખતે મુંબઈ એરપોર્ટ પર ઇમિગ્રેશન ઓફિસરે પૂછ્યું કે કેનેડા શા માટે ગયા હતા અને કઇ કોન્ફરન્સ માટે ગયા હતા. ડેબકોન્ફ કહ્યા પછી તેણે આગળ કોઇ સવાલો ન પૂછ્યા 😉
* ૨૦૧૮માં ડેબકોન્ફ તાઇવાનમાં છે, તો હવે તેનું પ્લાનિંગ થશે!
ડેબકોન્ફ ૧૭ – છેલ્લો દિવસ!
* જોતજોતામાં સમય ક્યારે પસાર થઇ ગયો અને અહીં મોન્ટ્રિયાલમાં આવ્યે અઠવાડિયું પણ થઇ ગયું અને હવે કાલે તો કોન્ફરન્સનો છેલ્લો દિવસ છે. અહીં આવીને દોડવાની, ચીઝ ખાવાની અને ઠંડા વાતાવરણમાં (અહીં ઉનાળો છે!) બધાં લોકોને મળવાની મજા આવી ગઇ છે. ડેબકોન્ફની સાથેસાથે વિકિપીડિયાની વિકિમેનિયા કોન્ફરન્સ પણ છે, એટલે એક ક્લિકે બે કોન્ફરન્સની મઝા માણવાની લાલચ વડે હેકેથોનમાં પણ જઇ આવ્યો.
ડેબકોન્ફ મોટાભાગે લો બજેટ (એટલે કે વિકિમેનિયા જેવી હોટેલ લક્ઝરી ન મળે) કોન્ફરન્સ હોય છે. અત્યારની કોન્ફરન્સનું સ્થળ એક કોલેજ છે, જે સમારકામને કારણે અર્ધબંધ છે એટલે અમને વાપરવા મળી છે. તો પણ, સરસ જગ્યા છે અને સરસ મદદગાર લોકો. એક ક્લાસરૂમમાં ટેબલો ગોઠવીને પડદા બાંધીને ૫ જણાંને રહેવાની સગવડ કરી છે એટલે મારે સ્લિપિંગ બેગ પણ લાવવી પડી (આમેય લેવાની હતી તો લેવાઇ ગઇ!). હા, ઓશિકું અને ખાટલો મળ્યો છે, એટલે એ ન લાવવા પડ્યા 🙂 કોન્ફરન્સમાં રહેવાનું નજીક હોય તો, મઝા ડબલ થઇ જાય. અહીં આવીને ખબર પડીકે મોટાભાગના લોકોએ ઓળખે છે. સરસ. ડેબિયન ઝિંદાબાદ!
શહેરમાં ખાસ ફરવાનું થયું નથી, પણ ઓલ્મપિક પાર્ક અને એક સરસ બીજો ગાર્ડન નજીકમાં છે. ત્યાં સારું એવું દોડ્યો છું. બીજા આકર્ષણોમાં એક મોં રોયાલ છે, જેના પર ચડ્યા પછી આખું ડાઉનટાઉન જોઇ શકાય છે, ત્યાં પણ હાઇક વત્તા વોક કરી આવ્યા. કાલે ત્યાં દોડવા જવાનો પ્લાન છે. હા, સબ-વે ટ્રેન સરસ છે, પણ અઠવાડિયાંનો પાસ ન લઇ લો તો મોંઘી છે. બાકી ક્યાંય પણ જવું હોય તો ઉત્તમ.
તો ચાલો, ડિનર ટાઇમ, અેટલે કે સપર ટાઇમ.
ડેબકોન્ફ ૧૭
અપડેટ્સ – ૨૦૭
* લગભગ ૨૧ દિવસ પછી યાદ આવ્યું કે, ઓહ, મારા બ્લોગમાં તો સુનકાર, અંધકાર અને શૂન્યવકાશ છવાયેલો છે. તો, આપી દઇએ એક અપડેટ.
* નવી રોડબાઇક (ie સાયકલ) આવી તેની નોંધ અને ફોટો તો મોટા ઉપાડે ફેસબુક પર મૂક્યો એટલે અહીં કંઇ ખાસ બાકી રહ્યું નથી, તો પણ – હવે થોડી ઝડપ વધશે અને આગામી દિવસોમાં ડેક્કન ક્લિફહેંગર નામની ૬૪૫ કિમીની રેસ (હા, રેસ!) માં ભાગ લેવાનું નક્કી કર્યું છે એટલે તેની તૈયારીઓ ચાલે છે. હજુ વાર છે (૪ નવેમ્બર) પણ મારી હાલની સ્થિતિ જોતા ત્રણ મહિનાઓ પણ તૈયારી માટે ઓછાં પડશે એવું લાગે છે.
* મુંબઈમાં વરસાદ મસ્ત છે. કીપ ઇટ અપ, વરુણદેવ!
* કવિને તેનો પ્રથમ દોડ મેડલ (૩.૫ કિમી) મેળવ્યો એટલે એ ખુશ અને તેને તૈયારી કરાવનાર મમ્મી-પપ્પા પણ ખુશ!
* અને હા, વ વીઝાનો વ જેવી વાર્તાઓ ઓગસ્ટમાં સંભળાશે એવું લાગે છે. જોઇએ, આ વખતે શું નવું લઇને આવે છે.
પેબલ પેબલ
હિમજી એપ
* એમાં થયું એવું કે વોટ્સએપ પર એક સંદેશો મળ્યો કે હવે હિમજી એપ વડે તમે ૫૦૦૦ મિત્રોને એક ગ્રુપમાં ઉમેરી શકો છો અને આ એપ ગુજરાતના એક વિદ્યાર્થીએ (વાંચો: ૯માં ધોરણમાં ભણતા) બનાવી છે. તો આપણે પણ આ એપ ચકાસી. તો શું બહાર આવ્યું?
૧. આ એપ ટેલિગ્રામ ક્લાયન્ટ છે. હા. ડિટ્ટો કોપી-પેસ્ટ. તમે પણ આવી એપ સરળતાથી બનાવી શકો છો. સત્ય બહાર લાવવા માટે ટેલિગ્રામ અને આ હિમજી એપ સાથે ઇન્સ્ટોલ કરવી.
૨. આ ભાઇ એ ભંગાર રંગો અને UI વાપર્યા છે. ટૂંકમાં કોપી-પેસ્ટમાં અક્કલ હોતી નથી.
૩. ગુજરાતનો છોકરો (કે છોકરી) – આ નામે કંઇ પણ ચાલે છે.
૪. લોકો ચકાસ્યા વગર કંઇપણ ફોર્વડ કરે છે.
૫. વોટ્સએપ ગ્રુપમાં અક્કલનું પ્રદર્શન થાય છે.
૬. જો તમે આ પરથી બનાવેલી એપનો સોર્સ કોડ ન આપો તો કાયદાકીય રીતે ખોટું છે. ટેલિગ્રામ GPLv2 લાયસન્સ હેઠળ છે.
છેલ્લે, જય હિમ! 🙂
રેસ રિપોર્ટ: ૧૨ કલાક મુંબઈ સ્ટેડિયમ
* ઘણા વખત પછી આ વખતે રેસ રિપોર્ટ લઇને આવ્યો છું, તો દોડ્યું-ચાલ્યું માફ કરજો 😉
* એમાં થયું એવું કે ૧૨ કલાક (અને ૨૪ કલાક) સ્ટેડિયમમાં દોડવાના હતા. કોકીના ક્લાસિસ મિત્ર સોપાને મને પૂછ્યું કે તું દોડવાનો નથી? આ માત્ર ઇન્વાઇટ ઓન્લી રેસ હતી. સોપાને મદદ કરી અને આપણે દોડવા માટે તૈયાર થઇ ગયા. થેન્ક્સ સોપાન! જોકે આ વર્ષના શરૂઆતથી દોડવાનું એટલું બધું જામ્યું નહી હોવા છતાં છેલ્લાં બે અઠવાડિયાઓમાં સારુ દોડાયુ એટલે વાંધો નહી આવે એમ લાગ્યું.
શનિવારે બીબ નંબર લેવા જવાનું કષ્ટદાયક કામ સવારની ફાસ્ટ લોકલ પકડીને (વધુ એક સિદ્ધિ) પૂરુ કર્યું. શનિવાર પણ દોડમદોડી વાળો રહ્યો અને સવારે વહેલા (૨.૩૦ વાગે ઉઠીને) જવાનું હતું તો મારે બે એલાર્મ મૂકવી પડી. નસીબજોગે સવારે સમયસર તૈયાર થઇને પેલી ઉબર બોલાવી અને આવી પણ ગઇ. (સાઇડ સવાલ: ઉબર વાળા ડ્રાઇવર કેમ ગુગલ મેપ્સ વાપરતા નથી અને પોતાની હોશિંયારી બતાવે છે?) ત્યાં પહોંચીને પહેલા મીરા-ભાયંદર રનર્સ અને પછી સોપાનને ચાર વર્ષ પછી પહેલી વાર મળ્યો અને વાતોના વડાની જોડે ઉપમા અને ચા નો બ્રેકફાસ્ટ કર્યો.
૪.૪૫ વાગે બધા ભેગા થયા અને ૫ વાગે રનિંગ શરૂ થયું. દર ૧ કલાક પછી દોડવાની દિશા બદલવાની હતી (એટલે કંટાળો ન આવે?) અને અમારે પહેલી ૩ લેન (ટ્રેક)માં દોડવાનું હતું. સ્ટેડિયમમાં હું બેંગ્લોરના દિવસો પછી પહેલી વખત દોડ્યો. હવે અમને બધાને એમ હતું કે મુંબઈનો વરસાદ અમારા પર કૃપા કરશે પણ તેવું ન થયું. આગલી રનિંગ બેચ (સાંજે પ થી સવારે ૫) વાળાઓએ અમને જાણકારી આપી કે રાતનું રનિંગ તો ભયાનક ભેજ વાળું અને ગરમ હતું. સવારે લગભગ ૧૦ વાગ્યા સુધી અત્યંત ભેજ અને ગરમી રહી. જોકે ધીમે-ધીમે પવન ફરકવાની શરૂઆત થઇ ગઇ હતી અને ૧૦.૩૦ પછી વરસાદ ચાલુ રહ્યો તો છેક ૧૨.૩૦ સુધી વરસાદ આવ્યો. તકલીફ એ થઇ એ મારા જેવા એક અને માત્ર એક શૂઝ ધરાવતા લોકો પાસે એજ શૂઝમાં દોડ્યા સિવાય કોઇ ચારો હતો નહી. મને જોકે કોઇ તકલીફ થઇ નહી અને બપોરે દાળ-ખીચડી અને ભૂંગળા ખાઇને પણ અમે દોડવાનું ચાલુ રાખ્યું. દર ચાર કલાકે અમારે મેડિકલ ચેક-અપ હતું અને એવરીથિંગ વોઝ ઓકે (ડોક્ટરે એવું કહ્યું!). ૧ વાગ્યાની આસપાસ વરસાદ સદંતર બંધ થઇ ગયો હતો અને કોકીએ ફોન કરી કહ્યું કે અહીં તો જોરદાર વરસાદ છે. કોકી-કવિનને સ્ટેડિયમ આવવાના પ્લાન પર વરસાદ ફરી વળતો દેખાયો પણ ૨ વાગ્યાની આસપાસ કાંદિવલી કોરુ થયું હશે એટલે કોકી-કવિન સ્ટેડિયમ આવવા માટે નીકળ્યા. ત્યાં સુધીમાં મારું દોડવાનું ઝડપથી ચાલવા પર આવી ગયું હતું.
૨ વાગ્યા પછી મારી સરેરાશ અત્યંત ઘટી ગઇ અને લક્ષ્ય ૮૦ કિમીની જગ્યાએ ૭૫ પર પહોંચ્યું. ૩.૪૦ વાગે કોકી-કવિન સ્ટેડિયમમાં દેખાયા ત્યારે આ ૭૫ કિમી પણ દૂર દેખાતા હતા અને છેલ્લા કલાકમાં ૭૨ (મારા અત્યાર સુધીનું સૌથી વધુ રનિંગ અંતર) ની ઉપરનું લક્ષ્ય નક્કી કર્યું. છેવટે છેલ્લાં ૨ ચક્કર કવિન પણ મારી જોડે દોડ્યો અને ૭૩.૫ કિમી અંતર સાથે ૧૨ કલાક પૂરા થયા.
મારા પગ તો કોઇ ફિરંગી જેવા ધોળાધબ થઇ ગયા હતા અને પાંવમેં પડ ગયે છાલે. ટેક્સીમાં ઘરે આવ્યા અને ભારત-સા.આ.ની મેચ ઝોકાં ખાતા-ખાતા જોઇને દિવસ પૂરો થયો.
થોડા ફોટાઓ વગેરે ફેસબુકમાં મૂક્યા છે.
અને હા, સ્ટ્રાવા: https://www.strava.com/athletes/3157786
અપડેટ્સ – ૨૦૬
* વેકેશન હવે પૂરુ થવા આવ્યું છે અને પુસ્તકો, યુનિફોર્મ અને મહત્વની વસ્તુ એવી “ફી” ભરવાની આવી રહી છે 🙂
* આજકાલ ઓપનસ્ટ્રિટમેપ પર અખતરો કરવાનો શોખ ઉપડ્યો છે એટલે એ અંગેની વધુ માહિતી આવતી પોસ્ટ્સમાં મળે તો નવાઇ નહી. હાલમાં થોડા ફેરફારો તેમાં કરીને હથોટી મેળવી રહ્યો છું, પણ વિકિડેટા કે વિકિપીડિયામાંથી તેમાં માહિતી કેવી રીતે મૂકી શકાય તેના પર કામ કરવામાં આવશે. આનો આડ ફાયદો સ્ટ્રાવા અને અન્ય એપ્સને પણ થશે એ નફામાં.
* મે મહીનામાં રનિંગ અને સાયકલિંગ બંને કમજોર રહ્યું. હવે આવતા અઠવાડિયે ૧૨ કલાક કેવી રીતે દોડાશે?!
* આજની લિનક્સ ટીપ: કોઇપણ યુનિકોડ અક્ષર ટાઇપ કરવા માટે, Ctrl + Shift + u + યુનિકોડ ક્રમાંક.
કરસનદાસ: પે & યુઝ
* ગયા અઠવાડિયે આ ફિલમ જોવાનું અચાનક નક્કી કર્યું અને ભારે રહેલ વીકએન્ડનો બોજ હળવો કરવા માટે અમે સૌથી નજીકના પ્રિય અને હવે લગભગ બંધ થવાની અણી પર (હવે આ મોલ બંધ થાય તો પેલી એક દુકાનની પોસ્ટની જેમ અમારો કોઇ વાંક નથી!) એવા રઘુલીલા મોલમાં અમે ગયા.
સરપ્રાઇઝ! થિયેટર લગભગ ભરેલું હતું અને મોટાભાગના લોકો ૫૦+ લાગતા હતા. જેમ-તેમ જાહેરખબરોનો સહન કરી મુવી શરૂ થયું અને શરૂઆત સરસ રહી. તિલોક અને સુંદર – બંનેનો અભિનય સરસ છે તો ચિનુભા જામે છે. કદાચ ચિનુભાએ જાતે કોઇ વસ્તીમાં રહી આવા કેરેક્ટરનું સચોટ અવલોકન કર્યું હશે! શિશિરભાઇએ લખેલું તેમ બેકગ્રાઉન્ડમાં ચેન્નાઇ એક્સપ્રેસની થીમ ધરાવતું સંગીત થોડું ખૂંચ્યું પણ ઓવરઓલ ડાયલોગ્સ (એકાદ બિનજરૂરી દ્વિઅર્થી સિવાય) થી માંડીને એક્ટિંગ સુધી બધું મસ્ત રહ્યું. રોંગ સાઇડ રાજુ પછી થિયેટરમાં મુવી જોવાની મઝા પડી (વચ્ચે બાહુબલી- ૨ જોયેલું તે અપવાદ ગણાય).
આશા રાખીએ કે આવા વધુ વૈવિધ્ય વિષય ધરાવતી ફિલ્મો ગુજરાતીમાં બને અને ક્યારેક આપણે પણ કાન કે નાક ફિલ્મ ફેસ્ટિવલમાં જઇએ 🙂
PS: ઉપરોક્ત છબી પ્રતિકાત્મક છે અને ફિલમ પૂરી થયા પછી “કરસનદાસ: ફ્રી ટુ યુઝ”ની બહાર લેવાઇ છે.
એક દુકાન..
* અમારા ઘરની નજીકમાં એક દુકાન હતી. ત્યાં પેલી સોસિયો મળતી હતી (PS: આ વિકિપીડિયામાં મૂકેલો ફોટો ત્યાં જ લીધેલો!) અને થોડા સમય પછી તે બંધ થઇ હતી. અમારા પેટ પર લાત પડી. થોડા સમય પછી ત્યાં એક ઘડિયાળ વાળાની દુકાન ખૂલી. ત્યાં અમે અમારી ત્રણ-ચાર ઘડિયાળો રીપેર કરાવી, પેલી કેસિયોની ઘડિયાળનો પટ્ટો પણ ત્યાં સરખો કરાવ્યો અને થોડા સમય પછી એ પણ બંધ થઇને શેરડીના રસની દુકાન ખૂલી.
હવે, કવિને ત્યાં શેરડીનો રસ પીધો છે. હવે આજ-કાલમાં હું ત્યાં જઇશ એટલે એ પણ બંધ થઇ જશે 😀
ઉબર અનુભવો
* એમાં થયું એવું કે મારે રૂટકોન્ફ કોન્ફરન્સ માટે બેંગ્લોર જવાનું હતું. સામાન્ય રીતે અત્યાર સુધી તો હું બેંગ્લોર એરપોર્ટ (ie કેમ્પેગોડા આંતરરાષ્ટ્રીય એરપોર્ટ @ રેન્ડમહલ્લી) થી પ્રિ-પેઇડ ટેક્સી જ લેતો હતો. હવે ઉબર (કે ઉબેર) આવ્યા પછી થયું કે ચાલો થોડા પૈસા બચાવીએ. એરપોર્ટ પર રાત્રે ૧૨.૩૦ ઉતર્યો. સામાન તો હતો નહી. એરપોર્ટ પર પીકઅપ કરેલા સ્થળે પહોંચી ઉબર બોલાવી. ચાર અનુભવો થયા,
૧. પહેલા ટેક્સી ડ્રાઇવરે રાઇડ કેન્સલ કરી.
૨. ત્યાં ઉબરનું જેકેટ પહેરેલા એક માણસે કહ્યું, સર, જો તમને રિસિપ્ટ ન જોઇતી હોય તો હું તમારા વતી ટેક્સી કરું. તેને ના પાડી.
૩. બીજો ટેક્સી વાળો આવ્યો. તેમાં બેઠો. તેણે કહ્યું, સર, નો ડીઝલ એન્ડ નો મની. નો પેટીએમ. મેં કહ્યું, ઓકે, નો રાઇડ ધેન. ૭ રૂપિયા કપાઇ ગયા. વળી તેણે મને બેસાડતા પહેલા રાઇડ ચાલુ કરી દીધી હતી. હા, ૭ રૂપિયા પાછા લીધા!
૪. ત્રીજો ટેક્સી વાળો આવ્યો. હું ગોઠવાયો. ટોલનાકું આવ્યું ત્યાં સુધી તો બરોબર ચાલ્યું, પણ તેણે કહ્યું, સર, આઇ ડોન્ટ હેવ મની. પ્લીઝ ગીવ ૧૦૦ રૂપીઝ. મેં કહ્યું, કેમ? ટોલ તો રાઇડમાં આવી જાવ. તેણે ઘણી મગજમારી કરી. છેવટે અજાણ્યા મુલ્કમાં હોવ તો ઠીક છે, આપણે હતા કર્ણાટકમાં. એટલે તેને ૧૦૦ રૂપિયા પકડાવ્યા અને ઉબરને ત્યાં કમ્પલેઇનના પોટલા નાખ્યા. હા, રિસિપ્ટનો ફોટો લઇ લીધો. આ ડ્રાઇવર વળી મને નકશામાં દર્શાવેલા સ્થાનની જગ્યાએ બીજે ક્યાંક છોડવા માંગતો હતો.
ટૂંકમાં, ઉબર આવવાથી બેંગ્લોરના ટેક્સી ડ્રાઇવરોમાં કંઇ જ ફરક પડ્યો નથી.
બોધપાઠ્સ:
૧. દિવસે જ જવું આ ભયાનક શહેરમાં.
૨. બસમાં જ જવું. સસ્તું અને સલામત. હા, બહુ સામાન હોય તો તકલીફ થાય.
૩. બેંગ્લોર જવું જ નહી! શ્રેષ્ઠ!!
૩૦૦ – હોટ ઍન્ડ સન્ની
* નોંધ: આ પોસ્ટ આપણી ફેવરિટ સન્ની વિશેની નથી.
* આ પોસ્ટ છે, ગઇકાલે કરેલ ૩૦૦ બીઆરએમ વિશેની. પહેલાં તો શરૂઆત જ ખરાબ થઇ. મુલુંડ પહોંચવા માટે મારે ઘરેથી લગભગ ૧.૧૫ કલાક પહેલા નીકળવું પડે પણ તેમાં ૧૦ મિનિટ મોડું થઇ ગયું એટલે પછી, રાઇડ ચાલુ થવાના ૫ મિનિટ પહેલા પહોંચ્યો અને પાંચેક મિનિટ મોડી રાઇડ શરૂ કરી. વાંધો નહી. ૩ કલાક સરસ ગયા અને કોકીએ બનાવેલી એક ભાખરી વત્તા જીરુ મસાલાનો બ્રેકફાસ્ટ કર્યો. શહાપુર પછી થોડો ધીમો થયો પણ છેક કસારાઘાટની શરૂઆત સુધી વાંધો ન આવ્યો. કસારાઘાટ પણ લગભગ ક્યાંય અટક્યા વગર પૂરો કર્યો. ઇગતપુરી પહેલાં શેરડીના રસના કાંઠે ભેગા થયેલા રાઇડર્સ જોડે વાતો કરવા ઉભો રહ્યો. તેમાંથી ૨ જણાં થાકી ગયા હતા (તેઓ ૬૦૦ કિમી વાળા હતા) અને ક્વિટ કરવાના હતા, પણ બીજા એક રાઇડર સુદિપ્તો જોડે નાસિક જવા માટે ઉપડ્યો. સુદિપ્તો ઇન્ડિયન નેવીમાં છે અને સારો રનર વત્તા સ્વીમર છે અને હવે સાયકલિંગ શરૂ કરેલું. તેની જોડે વાતો કરતાં-કરતાં અને ગરમીમાં બળતાં-બળતાં નાસિક પહોંચ્યા. રસ્તામાં કેટલા લીટર પાણી પીધું એની નોંધ રાખવાનાય હોશ નહોતા! નાસિકથી પાછા તરત નીકળ્યા અને બીજા ૫૦ કિમી આરામથી ચલાવ્યું. કસારાઘાટ ઉતરવાની મઝા આવી અને નીચે જઇને જોયું તો સ્ટ્રાવા બંધ થયેલું હતું નાઇન્સાફી કહેવાય. જે હોય તે. ફરીથી આરામથી બાકીના ૧૦૦ કિમી પૂરા કરવાનું નક્કી કર્યું અને પછી આસનગાંવ રોકાયા, જ્યાં થોડો વધુ સમય ટાઇમપાસ થયો અને ત્યાંથી ફરી સ્ટ્રાવા બગડ્યું (આમાં મોટી મુશ્કેલી એ કે, અંતર કેટલું બાકી છે, તે સ્ટ્રાવા બરોબર દેખાડે તો જ રાઇડ પૂરી કરવાની મઝા આવે). બગડેલું સ્ટ્રાવા ફરી શરૂ કર્યું અને ૩૬ કિમી બાકી હતા ત્યારે છેલ્લો મોટો બ્રેક લીધો. ૧૫ કિમી પહેલાં અમારા બંનેની હેડ લાઇટ્સે દગો દીધો, પણ મારી પાસે પાવરબેંક હતી એટલે થોડો સમય લાઇટ ચાલી. છેલ્લા ૬ કિમી પછી થાણે આવતા શહેરમાં લાઇટની ઝાકમઝોળ હોવાથી વાંધો ન આવ્યો. છેક ૧૨.૫૪ એ રાઇડ પૂરી થઇ. સુદિપ્તોને ઘણી ટીપ્સ આપી (તે પંકચર કીટ, ટ્યુબ કે પંપ કે ટુલકીટ લીધા વગર આવ્યો હતો). મને પણ શીખ મળી કે બહુ હોશિંયારી ન કરવી અને બે લાઇટ્સ લઇ જવી તેમજ બહુ ટાઇમપાસ ન કરવો (ખાસ કરીને જે તૈયાર ખાવાનું મળે તે ખાઇ લેવાનું).
ચાલો ત્યારે, આવતી બી.આર.એમ. સુધી – કીપ રાઇડિંગ.
* સ્ટ્રાવા એક્ટિવિટિ કડી: https://www.strava.com/activities/973960158 (૩૦૦માંથી ૨૭૫ જ રેકોર્ડ થયેલ છે.)
અપડેટ્સ – ૨૦૫
* બાહુબલી-૨ જોયું અને પછી બાહુબલી-૧ જોયું! ભાગ-૨નો પહેલો ભાગ મને ગમ્યો પણ ઇન્ટરવલ પછી ફિલ્મ જરા ઉતાવળમાં બનાવાઇ હોય એમ લાગ્યું (ખાસ કરીને છેલ્લી લડાઇ વગેરે). જે હોય તે – જય માહિષમતી!
* ૧લી મે એ મહારાષ્ટ્ર (અને ગુજરાત) દિવસ નિમિત્તે મુંબઈના બધા સાયલિસ્ટની રાઇડ હતી. મજા આવી. હવે આવતો વીકએન્ડ એડવેન્ચરથી ભરેલો છે. ૩૦૦ કિમી સાયકલિંગ અને પછી બીજા દિવસે તુંગારેશ્વરમાં રનિંગ. હવે આ રનિંગ કેવું જશે તે તો શિવ જાણે. ગરમી અને ભેજ આ બંને ભેગા થાય ત્યારે થોડી તકલીફ તો રહેવાની જ.
* કવિનને અબાકસ ગણિતના એક ઉનાળુ વર્ગમાં મૂકવામાં આવ્યો છે, એટલે આખું વેકેશન તે રખડવામાં બનાવે નહી.
* વર્ડપ્રેસ.કોમનું ગુજરાતી ભાષાંતર ભયાનક છે, હવે સમય કાઢીને તેને સુધારવું પડશે.
ઉલ્ટા-પુલ્ટા
* ના. આ પોસ્ટ આપણા માનીતા સ્વ. જશપાલ ભટ્ટીની લોકપ્રિય સીરીઝની નથી. આ પોસ્ટ છે, દિ.ભા.ના ઉલ્ટા-પુલ્ટાની. થયું એમ કે આપણે એડબ્લોકરો (એડબ્લોક પ્લસ, ક્રોમ એક્સટેન્શન) નો ભરપૂર ઉપયોગ કરીએ. ખાસ કરીને ક્લીક-ક્લીક કરીને કમાણી કરવા માટે ક્લીક કરવા માટે લોકોને ભરમાવતી વેબસાઇટો પર આપણે બહુ નિયંત્રણો મૂકીએ (જાવાસ્ક્રિપ્ટ ઝિંદાબાદ). તો આપણા સુપર સ્માર્ટ દિ.ભા.એ પોતાની વેબસાઇટ પર એવી સ્ક્રિપ્ટ મૂકી કે જો હું બ્રાઉઝરમાં દિ.ભા.ની સાઇટ જોવું તો…
હવે આ તો દર વખતે તો હેરાનગતિ કહેવાય. થોડો અખતરો કર્યો પણ કંઇ ઉપાય ન મળ્યો. છેવટે આપણું માનીતું એવું સ્ક્રિપ્ટસેફ, ક્રોમ એક્સટેન્શન મદદે આવ્યું (હું પહેલેથી બધી જાવાસ્ક્રિપ્ટો બ્લોક જ રાખું છું અને જરૂર હોય એને જ વ્હાઇટલિસ્ટ કરવાની) અને દિ.ભા.ની સાઇટની બધી જાવાસ્ક્રિપ્ટો બ્લોક કરી દીધી.
અને, આ કામ કરી ગયું!!
ભલું થયું ભાંગી જંજાળ, ક્લિકની ગઇ માયાજાળ! 😉
