અમારી બીજી કોઇ ટૅગલાઇન નથી!
* વિનોદ ભટ્ટે ગઇકાલે એટલે કે ૨૩મી મે એ બધાંને બાય-બાય કર્યું અને ગુજરાતી હાસ્યસાહિત્યનો એક યુગ પૂરો થયો એમ કહી શકાય. વિનોદ ભટ્ટ અને બકુલ ત્રિપાઠી અને અશોક દવે – આ ત્રણ મારા માનીતા હાસ્ય લેખકો છે.
વિનોદ ભટ્ટ એક વખત અકસ્માતે મળી ગયા ત્યારે ઓળખી શક્યો નહોતો (તેઓ સેલ્સ ટેક્સ કે પછી એવા કોઇ વિભાગમાં હતા ત્યારે કોઇ નિમંત્રણ આપવા મામાના ઘરે આવેલા). પછી ખબર પડી કે તેઓ વિનોદ ભટ્ટ હતા!
હવે વિકિપીડિયામાં તેમના લેખમાં વધુ માહિતી ઉમેરીને તેમને શ્રદ્ધાંજલિ અર્પવામાં આવશે.
ગઇકાલે સહ કુટુંબ 102 નોટ આઉટ માણવામાં આવ્યું. 3ડી ન હોય એવી ફિલ્મો જોવાનું વધતું જાય છે એ સારી વાત છે. ચલ મન જીતવા જઇએ પછી લાંબા વિરામ પછી સરસ બ્રેક મળ્યો.
ફિલ્મની આડઅસર રૂપે સૌમ્ય જોશી વિશે ગુજરાતી વિકિપીડિયામાં લેખ અનુવાદ કરી રહ્યો છું.
હા, 77 વર્ષ બાકી છે પેલા ચીનાનો રેકોર્ડ તોડવામાં. 😉
દર વર્ષની જેમ પણ આ વખતે “કેરીનો છૂંદો” બનાવવાની પ્રક્રિયાનો આરંભ થઇ ગયો છે. મને યાદ છે કે પહેલાં રાજાપુરી કેરીઓ ઘરે લાવીને જાતે છીણીને છૂંદો બનાવાતો હતો. હવે, છીણ બજારમાં તૈયાર મળે છે એટલે ઝંઝટ ઓછી. તો પણ, દરરોજ તડકામાં છૂંદો મૂકવા અને લેવા જવાનું તો હોય છે. મૂકવા જવાનું તો ઠીક, લેવા જવાનું યાદ આવે એ માટે ખાસ એલાર્મ મૂકવામાં આવે છે. ગયા વર્ષે ધાબા પરથી છૂંદો લાવવાનું ભૂલી ગયા હતા ત્યારે ૧.૩૦ વાગે રાત્રે યાદ આવ્યું અને અમારે જવું પડ્યું હતું. ખતરો એ કે રાત્રે કોઇ ઉંદર કે પક્ષી તેને બગાડી નાખે, તેમજ ઠંડીમાં છૂંદોની ગુણવત્તા પર અસર પડી શકે.
છૂંદો એ અમારી કેરી લાલસા છેક દિવાળી સુધી પૂરી કરે છે, એટલે છૂંદો અત્યંત મહત્વનો છે!
મારા વિચારો, મારી ભાષામાં! 