* તમને થતું હશે કે આ કાર્તિક ક્યાં ખોવાઇ ગયો છે. અત્યારે હું રજાઓની મજા માણું છું. કવિનને રમાડું છું, કેરીનો ખૂબ રસ પીવું છું અને બેંગ્લોરનાં બીઅરને યાદ કરું છું. દરરોજ સાંજ નીકળી પડવાનું ફરવા માટે. જંકફૂડ અને જરુર વગરની ખરીદીમાં મજા છે…
ગઇકાલે મમ્મીએ કહ્યું કે થોડી ઘર માટે વસ્તુ લાવવાની છે, અને મારી પાસે ઓફિસ તરફથી મળેલ સોડેક્સોની મીલ કૂપનો હતી. તો મેં કહ્યું કે અમે (હું અને મારી વાઇફ – કવિનને લઇ ક્યાંય ખરીદી કરવાનું સાહસ ન કરાય!) જઇશું – બીગ બજારમાં, કારણકે ત્યાં કદાચ સસ્તું પડશે. ત્યાં ગયા રીક્ષામાં, ભૂખ લાગી હતી એટલે સમોસા ઝાપટ્યાં. પછી ખરીદી કરી. ત્યાં જોયું કે સરસ રમકડાં છે, એટલે એક કવિન માટે લીધું. મને યાદ આવ્યું માથાનાં વાળ ધોળાં થતાં જાય છે એટલે હેર કલર લીધો (મારી ઇચ્છા લીલો રંગ લેવાની હતી, પણ લોકો મને ઓળખશે નહી એ ડરે બરગન્ડી લીધો). પછી યાદ આવ્યું કે પાવડર ખલાસ થઇ ગયો છે એટલે તે લીધો. આપણને પાછાં બિસ્કીટ, ચીઝ વગેરે બહુ ભાવે એટલે તે ઉપાડ્યું. વાઇફે કહ્યું કે તેની બહેનની દીકરી માટે કંઇક લેવાનું છે – એટલે બે-ત્રણ નાનાં ઝભલાં લીધાં. અને આમ કરતાં, કરતાં છ મોટી થેલીઓ થઇ. કૂપન હતી તેનાં કરતાં ચાર ગણું બીલ થયું. બહાર નીકળ્યાં તો રીક્ષા જલ્દી મળી નહી, એટલે હાઇવેથી ફરીને મલાડ વેસ્ટમાં રીક્ષા લેવી પડી. ૪૧ રુપિયા વધુ.
પણ, મજા આવી ગઇ 😉
મારા વિચારો, મારી ભાષામાં! 