ઓહ, ર૫૦ અપડેટ્સ!! એક નવો માઇલસ્ટોન જેને કોઇ નોંધવાનું નથી 😉
અપડેટ્સમાં જોઇએ તો મારા લેહ સાયકલિંગ પ્રવાસ વિશે અલગથી પોસ્ટ લખવાનું ચાલુ છે, કદાચ કાલે પૂરી થઇ જાય. લેહ પ્રવાસ ઘટના-દુર્ઘટનાઓથી ભરેલો રહ્યો એટલે પોસ્ટ મોટી બનશે (મારા સ્ટાન્ડર્ડ પ્રમાણે). ઘણાં વર્ષો પછી આટલું મોટું વેકેશન લેવામાં આવ્યું એટલે હું પણ મૂંઝવણમાં મૂકાઇ ગયો હતો. મારા વગર જોકે કોઇને કંઇ ફરક ન પડ્યો અને ઓફિસ (અને દુનિયા) જેમ ચાલતી હતી એમ જ ચાલી!
કવિનની કોલેજ શરુ થઇ છે. તેને રીક્ષા, મેટ્રો, લોકલ ટ્રેન અને બસ કેવી રીતે પકડવી તે આવડી ગઇ છે, એટલે બાકીની ચીજો આવડી જશે. મેટ્રોને કારણે ઘણી સરળતા રહે છે. આશા રાખીકે મેટ્રોના આગળનો માર્ગ જલ્દી બની જાય તો વધુ સરળતા રહે.
મોટરબાઇક સર્વિસ કરાવવું એ પણ એક મોટું કામ છે અને લોકો અત્યંત ધીમા, આળસુ અને બેદરકાર હોઇ શકે તે પણ આજે ખબર પડી. જોકે એમાં આળસુપણા અંગે હું વધુ નહી બોલું કારણકે તે ગુણધર્મ મારામાં સરસ રીતે વણાયેલો છે.
દોડવાનું બાજુ પર છે પરંતુ આ રવિવારે ૧૦ કિમી છે અને ૨૦ ઓગસ્ટે એક હાફ મેરેથોન પણ છે. હવે રજીસ્ટર કર્યું છે તો દોડવું પડશે એવી સ્થિતિ છે, બાકી તૈયારી તો જરાય નથી. તૈયારી કરવા માટે જ આવી ઇવેન્ટમાં પૈસા ભરવામાં આવે છે – એ બહાને કંઇક તો પગ ઉપડે!
દોડવા પરથી યાદ આવ્યું કે લેહમાં જૂનાં શૂઝ ફાટી ગયા હોવાથી નવાં સરસ વાદળી રંગના રનિંગ શૂઝ લેવામાં આવ્યા છે. જોડે નવાં મોજા અને ટોપી પણ લીધી એટલે બિલમાં પાર્ટી થઇ ગઇ.
માર્ચ ૨૦૨૩માં કિકિનું આગમન થયું એવી પ્રાથમિક પોસ્ટ મૂકી હતી અને લખ્યું હતું કે તેના વિશે પછી વિગતે લખીશ પણ મારી આળસ અને મુંબઈના વડાપાઉં બંને જાણીતા છે. એટલે, હવે વાર્તા શરુ કરું છું.
આ બ્લોગના વાચકો જાણે છે કે અમારા ઘરે એક મુલાકાતી બિલાડો આવતો હતો. દરરોજ આવે, અમે તેને રમાડીએ, ખવડાવીએ અને આખું ઘર તેનું. લગભગ ૨૦૧૮થી આ ક્રમ ચાલ્યો. તેના આવવાનો માર્ગ હતો અમારા ઘર આગળ આવેલું આંબાનું ઝાડ. તેના પરથી તે બીજા માળે આવેલા છાપરા પર આવે અને ત્યાંથી અમારા ઘરે બાલ્કનીમાં. ૨૦૧૮થી વ્હાલો બનેલો આ બિલાડો અમારા લોકડાઉનનો સાથી રહ્યો. ૨૦૨૨ની શરૂઆતમાં આંબાનું ઝાડ સૂકાવાની શરુઆત થઇ. મોટાભાગે તે કોઇની ઇર્ષાનો ભોગ બન્યું કે કુદરતના કોપનું – પરંતુ મહાનગરપાલિકાએ તેને મે ૨૦૨૨માં કાપી નાખવાનું નક્કી કર્યું. ઝાડ કપાયા પછી અમને યાદ આવ્યું કે બિલાડો (ઉર્ફે ગોટ્યા) હવે કેવી રીતે ઘરે આવશે. બીજો રસ્તો હતો પણ તેને ચકાસ્યા પછી લાગ્યું કે તે તકલીફ વાળો રસ્તો છે. બે દિવસ ખોવાયા પછી અમારો બિલાડો દરવાજા આગળ આવી પહોંચ્યો (પ્રથમ માળ વાળાએ કહ્યું હતું કે તે એક માળ સુધી આવી શકે છે). કદાચ કવિન તેને શોધીને લઇ આવેલો. મુખ્ય દરવાજા સુધી આવવાનો ક્રમ ચાલ્યો પરંતુ દરેક લોકો પ્રાણી પ્રેમી હોતા નથી એટલે અમારી સામે રહેતા લોકોએ, જેમનું નામ પણ અમને બરોબર ખબર નથી, વાંધો ઉઠાવ્યો અને દરરોજ આ વાંધા ઉઠતા રહ્યા. બિલાડો આવતો રહ્યો અને અમે તેને પ્રેમ (સ્વાભાવિક રીતે ખાવાનું પણ – જે વધુ મહત્વનું હતું) આપતા રહ્યા. મને યાદ છે કે ૩૧ જાન્યુઆરી જ્યારે હું ૧૨૦૦ બીઆરએમ કરતો હતો પછી ગોટ્યાનો પત્તો મળ્યો નહી. અમે આજુ-બાજુના વિસ્તારોમાં તપાસ ચલાવી પણ કોઇ પત્તો નહી. અચાનક ગાયબ. સામાન્ય રીતે બિલાડાઓ આવું કરતા જોવા મળે છે. કદાચ બીજે ક્યાંય સારો ખોરાક મળ્યો હોય કે કોઇ સાથીદાર મળી ગઇ હોય. આશા રાખીએ કે તે અને તેનું કુટુંબ સહકુશળ હશે.
અમરો બિલાડા વિયોગ જોકે બહુ લાંબો ચાલ્યો નહી. ફેબ્રુઆરી ૨૦૨૩માં અમને સેન્ડવિચ વાળા આગળ બે બચ્ચાં દેખાયા.
દેખાયા પણ હવે કરવાનું શું? એક દિવસ પછી ખબર પડીકે તેમાનું એક બચ્યું કોઇ લઇ ગયું અને એક (આગળ બેઠેલું) રહી ગયું અને તેણે ત્યાં આસપાસ જ રહેવાનું શરુ કર્યું. અમે તેને નિયમિત ખવડાવવાનું શરુ કર્યું. કવિનની બોર્ડ પરીક્ષાઓ ફેબ્રુઆરી અંતમાં શરુ થતી હતી અને તેણે જીદ કરીકે આપણે આ બચ્ચાંને એડોપ્ટ કરી લઇએ. જોકે.પાછલાં દુખદ અનુભવો (એક બીજો દુખદ બિલાડી અનુભવ પછી ક્યારેક!) પરથી મારું મન લાગ્યું નહી. પરંતુ, કવિનની જીદ (જોકે આ સોફ્ટ જીદ હતી, મને પણ અંદરખાને બિલાડી માટે ઉત્સાહ તો ખરો જ!) જીતી અને અમે નક્કી કર્યું કે બચ્ચાને ઘરે લાવીએ. કવિન તેને લેવા ગયો અને બચ્ચું ગાયબ. ફિલ્મી સ્ટોરીની જેમ છેવટે સાંજે તે મળ્યું અને ઘરે આવ્યું. તે કેવી રીતે રસ્તા પર સૂતું હતું તેનો એક નમૂનો નીચે છે:
ટૂંટિયુ વળીને (જોકે બિલાડી આમ જ સૂઇ જાય) પડેલા આ બચ્ચાને જોયા પછી થયું કે તેને ઘરે લાવ્યું એજ બરાબર હતું. થોડા જ સમય પછી ત્યાં રસ્તાનું ભારે ખોદકામ શરુ થયું હતું. એકદમ સમયસર! કિકિ હવે ઘરની રાણી છે અને પાપાની પરી છે. મનફાવે ત્યાં સૂવે છે, મનફાવે ત્યારે ખાય છે અને સોફા ફાડે છે. બિલાડી એકંદરે સ્વચ્છતાનું આગ્રહી પ્રાણી છે. તેને ક્યાંય વોક કરાવવા લઇ જવું પડતું નથી એકાદ-બે મહિને નવડાવીએ તો પણ ચાલે. હા, નિયમિત ચકાસવું પડે કે પેટમાં કોઇ જીવડા પડ્યા નથી. તેની પણ દવા આવે. ઘરે લાવ્યા પછી કિકિ’સ ડિલિવરી સર્વિસ મુવી પરથી તેનું નામ કિકિ પાડ્યું. જોકે મુવીમાં જીજી બિલાડીનું નામ છે, પણ આપણે તો ક પરથી નામ પાડવાનું હતું તો પાડી દીધું કિકિ નામ.
મુંબઈમાં એકંદરે બિલાડીઓની વસ્તી વધુ છે (ઉંદર, માછલી વગેરેની પાર્ટી). વસ્તી વધુ એટલે તકલીફો પણ વધુ. સદ્ભાગ્યે, અહીં ઘણાં બધાં સંગઠનો પ્રાણીઓ માટે કામ કરે છે અને એટલી જ સંખ્યામાં નિર્દયી લોકો પણ છે. મારા એક કહેવાતા મિત્ર (જે હવે લગભગ ભૂતપૂર્વ જ છે) દ્વારા બિલાડીને લાત મરાતી જોઇ છે. અમે અમારાથી બનતું કરીએ છીએ. ક્યારેક રસ્તાની બિલાડીઓને ખવડાવીએ છીએ. કવિને ઝાડ પર અને બીજા માળ પર ફસાયેલા બિલાડીના બચ્ચાઓને બચાવવા માટે મહેનત કરી હતી (જોડે રેબિઝ વેક્સિનેશન વત્તા પાટાપીંટી પણ કરી હતી). અમને તો બિલાડીઓ વ્હાલી અને અમારી કિકિ પણ.
કિકિની પોસ્ટ ઢગલાબંધ આવશે તેની ખાત્રી સાથે, મળીશું ફરી!
ના. બીજું કોઇ નહી, હું જ બેવકૂફ છું જેણે અત્યાર સુધી બેવકૂફ.કોમ પરથી ટી-શર્ટ, જોગર્સ અને બીજું ઘણું બધું મંગાવ્યા કર્યું છે. થોડા સમય પહેલાં અમે એક સાથે ચાર-પાંચ વસ્તુઓનો ઓર્ડર આપ્યો. સ્વાભાવિક રીતે ઘણી વખત અમે અલગ-અલગ જગ્યાએ ઓર્ડર આપીએ (બીજા માટે કે પછી ગિફ્ટ તરીકે) એટલે એડ્રેસ બૂકમાં ચાર-પાંચ સરનામાં હાજર હોય જ. એ ઓર્ડર વખતે બેવકૂફે ગમે તે સરનામું પસંદ કરી તેના પર ઓર્ડર મોકલી દીધો. આ તો ભલું થજો કે જોયું કે આ ઓર્ડર તો અમદાવાદ પહોંચી ગયો છે. જેમ-તેમ કરીને કેન્સલ કરાવ્યો અને પૈસા પાછા મેળવ્યા.
તેના પરથી બોધપાઠ લઇ બે સરનામાં સિવાય બાકીના સરનામા દૂર કર્યા. કાલે ફરી પાછો એક ઓર્ડર (છોકરો હવે કોલેજમાં આવ્યો!!) આપ્યો. ફરી પાછું બેવકૂફે જે સરનામા પર છેલ્લા છ મહિનાથી કોઇ ઓર્ડર આપ્યો નથી તેના પર દે દાળમાં પાણીની જેમ એક જ મિનિટમાં ઓર્ડર મોકલી દીધો. ત્રણમાંથી એક ઓર્ડર કેન્સલ કરવામાં હું સફળ થયો પણ તેમના ઓટોમેટિક ચેટ બોટ અને ડફોળ ઇમેલ જવાબો આગળ બાકીના બે સબ-ઓર્ડર કેન્સલ કરાવવામાં હું બેવકૂફ નીકળ્યો. હવે જોઇએ કે મારા કટાક્ષ ભર્યા ઇમેલ એ લોકો જુએ છે કે પછી ઓટો-રીપ્લાય આપે છે.
જય એ.આઇ. જય બેવકૂફ!
PS: આ વર્ડપ્રેસે પણ એ.આઇ.માં જંપલાવ્યું છે જે આજે ખબર પડી અને મને એ.આઇ. તરફથી નીચેનો પ્રતિભાવ મળ્યો. ફરી બોલો – જય એ.આઇ.!
આ લેખની સામગ્રીને મૂલભૂતરૂપે અવલોકન કરી આપ્યું છે. સામગ્રી માટેની આપત્તિ કરે છે કે લેખકે અન્ય સરનામાઓને રદ કરી દીધી છે. આ સમસ્યા નો ઉકેલ કરવા માટે, હું તેની નીચે ની પરિણામાંક આપું છું:
– લેખક પર ભાર પડ્યો છે કે તે પેછાંથી બે મહિના સુધી કોઈ ઓર્ડર આપ્યો નથી.
મારા વિચારો, મારી ભાષામાં! 