પ્રતિક ગાંધીની ફિલમ હોય એટલે જોવા જવાનું જ. હું અને કોકી બંને જણાં પ્રતિક ગાંધીના ફેન છીએ. એટલે રીલીઝ પછી આવતા પહેલાં શક્ય સમયમાં ટિકિટ કરાવી દીધી અને મુવી સસ્તામાં પડ્યું (એટલે કે, ક્રેડિટ કાર્ડ ઉપર જે પૈસા ઉડાવ્યા એ રીતે જોઇએ તો). નજીકમાં તો કોઇ થિયેટરમાં અમારા સમય અનુકુળ શૉ હતો નહી અને શનિ-રવિ એટલે આપણે સાયકલિંગમાં બીઝી પણ હોઇએ. રવિવારે સાંજની ટિકિટ મળી. ટકાઉ અને સસ્તા એવા આપણા એક સમયના ફેવરિટ મૉલ રઘુલીલામાં.
ગુજરાતી મુવીમાં સારું. જાહેર ખબર ઓછી હોય. ૫.૪૫ની જગ્યાએ જોકે ૫.૫૫ જેવું શરું થયું અને અમે પોપકોર્ન ન ખાવાનું નક્કી કર્યું હતું. શરૂઆત આપણા જાણીતા એવા સોફ્ટવેર કંપનીના વાતાવરણથી થઇ. હીરો અને હીરોઇન બીબાઢાળ પતિ-પત્નિ કે પ્રેમી-પંખીડા ન હોય અને મિત્ર હોય એ વાત ગુજરાતી ફિલમ માટે નવી નીકળી અને આપણને ગમી. પ્રતિક ગાંધી એક QA એન્જિનિયર તરીકે જામે છે અને પછી સ્ટાર્ટ-અપના સ્ટ્રગલ કરતા ફાઉન્ડર તરીકે પણ જામી જાય છે. દિક્ષા જોશીનો અભિનય પણ સરસ છે. તેના ફિઆન્સ-બોય ફ્રેન્ડ તરીકે હાર્દિક (કોણ છે આ?) ક્યાંથી ઉપાડ્યો છે?
ભાડાનાં ઘરમાં રહેતા લોકો પ્રત્યેની અમદાવાદી માનસિકતા સચોટ રીતે બતાવવામાં આવી છે. ગુજરાત આઇટીમાં હજુ પણ પાછળ છે (“અમારી કંપનીમાં QA જેવી કોઇ પોઝિશન જ નથી”) એ પણ સ્પષ્ટ જણાય છે.
જોવા જેવી ફિલમ. ખાસ કરીને જેને ખાવાનું ભાવતું હોય તેમને 🙂
મારા વિચારો, મારી ભાષામાં! 