* શનિવારે બેંગ્લુરુથી (ie બેંગ્લોર) સવારે ૮.૩૦ જેવો ઘરે આવ્યો. ઘરમાં બધું વ્યવસ્થિત કરીને તૈયાર થઇને કવિનનું વાર્ષિક પરિણામ લેવા ગયો. પછી ખબર પડીકે પરિણામ તો ૨૯મી એ આવશે. આ તો આપણને આપણા સંતાનોએ કેવું ધોળ્યું છે તે બતાવવા માટેનો દિવસ (ie ઓપન હાઉસ) હતો 😀 જે હોય તે. ધાર્યા મુજબ કવિને હિંદીમાં ધોળ્યું નથી (જુઓ, આ પોસ્ટ) એટલે મને શાંતિ થઇ.
બપોરે સાયકલને તૈયાર કરી અને પછી ૪ વાગ્યા જેવો ચેમ્બુર જવા માટે નીકળ્યો. ભાઇ, ભારે ટ્રાફિક આ તો. લોકો દરરોજ કેવી રીતે મુસાફરી કરતા હશે? જે હોય તે. સમયસર ચેમ્બુર પહોંચ્યો. ત્યાં રાઇડ માટે લગભગ ૧૦૦ જણાં હતા. ૭ વાગે રાઇડ શરુ થઇ. ભોરઘાટ સુધી વાંધો ન આવ્યો અને આ વખતે ભોરઘાટ સંપૂર્ણ પણે સાયકલ પર પાર કર્યો. લોનાવાલા પછી આરામથી સાયકલ ચલાવી, કામશેત (રીટર્ન પોઇન્ટ) પર પહોંચી આરામ કરી લોનાવાલા ફરી નાસ્તો કર્યો. ત્યાં યુવાન રાઇડર અચિંક્ય જોડે બીજાં ૬૦ કિમી સાયકલ ચલાવવાની મજા આવી. છેલ્લાં ૨૦ કિમી ફરી આરામથી અને છેલ્લે ચેમ્બુર પહોંચી નાસ્તો કર્યો. ઘરે પાછાં ફરી સાયકલ પર જવાનું નક્કી કર્યું પણ અંધેરી પછી એટલો કંટાળો આવ્યો કે સાયકલને રીક્ષામાં મૂકી ઘરે આવ્યો. ત્યાંથી ફરી દહિંસર અને ફરી પાછાં. ૪ કલાકની ઉંઘ પછી પણ ઉંઘ મને જાગવા નહોતી દેતી. એમ થયું કે થોડી સાયકલ ચલાવીએ, પણ પછી થયું કે હવે બહુ થયું.
આરામ. પીઝા. અને ૯ કલાકની લાંબી ઉંઘ.
આજથી ફરી કવિનનો અવાજ આવી જશે. એની પાસેથી એકાદ સ્ટોરી પરથી બ્લોગની પોસ્ટ પાક્કી!
મારા વિચારો, મારી ભાષામાં! 