અપડેટ્સ – ૨૫૩

• સમય આવી ગયો છે, નવા અપડેટ્સનો. આમાં સમયાતંરે મળતા અપડેટ્સ કરતા વધુ માહિતી હશે તેની ખાતરી આપું છું. અને આ વાક્ય લખ્યા પછી પોસ્ટ ડ્રાફ્ટ ડબ્બામાં જ પડી રહીને ૩ મહિના વીતી ગયા!!
• તો થયું કે આજે ૧લી એપ્રિલ છે, એટલે મજાક-મજાકમાં નિયમિત લખવાની વાત કહી દઉં અને પછી કોઇ પૂછે કે ના પૂછે તો તેમને એપ્રિલ ફૂલનું પૂંછડું પકડાવી દેવાનું.
• મજાક ના કરીએ તો આ વર્ષ અત્યંત વ્યસ્ત જ રહ્યું છે. ઢગલાબંધ સાયકલિંગ, પ્રવાસો અને પછી નવા ઘરનું કામ-કાજ (જે હજુ પણ ચાલુ જ છે!) લડાખની પોસ્ટ લખવાની તો પડતી મૂકાઇ છે અને આ વર્ષે ત્યાં સાયકલિંગ કરવા જવું કે ન જવું તેના પણ વિચારો ચાલુ થઇ ગયા છે. એમ કંઇ સાયકલિંગ વાળા દુખ-દર્દ ભરી દાસ્તાન ભૂલી જાય?
• રનિંગમાં નોંધ પાત્ર ઘટના જોઇએ તો વિલ્સન હીલ પર ૨૫ કિમીની રન કરવામાં આવી. સરસ જગ્યા પણ સુવિધાઓનો અભાવ. મને એમ કે મોટરબાઇક લઇને કોઇક વખત જઇશું પણ હજુ એ સ્તરનું બાઇકિંગ આવડ્યું નથી. મોટરબાઇકે દોઢેક મહિનો ગેરેજમાં અને પાર્કિંગમાં ગુજાર્યા પછી અમને સમય આપ્યો છે, તો હવે નક્કી કર્યું કે દર બે-ત્રણ દિવસે બાઇક ચાલુ કરવું. બાઇક એટલું ઓછું વાપર્યું કે ત્રણ મહિને ગઇકાલે પેટ્રોલ પુરાવ્યું! ત્યારે પેટ્રોલના છેલ્લા ભાવ ખબર પણ પડ્યા.
• કિકિ મજામાં છે અને અમને નખ-બચકાં ભરે છે જે અમે માણીએ છીએ.
• બાકી શાંતિ છે, અને ન હોય તો પણ શું? 🙂

૨૦૨૪

આ તો માત્ર ૨૦૨૪ની હાજરી પુરાવવા માટે આવ્યો છું, બાકી તો બધું એમનું એમ જ છે! હા, છેલ્લી અપડેટમાં લખ્યું તેમ ૧૨૦૦ આવી રહી છે અને તે પહેલાં ટાટા મુંબઈ મેરેથોન પણ આવશે, જે મારી ૮મી મુંબઈ મેરેથોન હશે. આ વખતે હાલમાં ડાબો પગ ઇજાગ્રસ્ત છે, એટલે ગઇ સાલની જેમ સારું નહી દોડાય, પણ દોડીશું ખરા. આ વર્ષે થોડી પોસ્ટ લખવાનો સંકલ્પ લીધો હતો, જે ૧૦ દિવસમાં જ ટાયં ટાયં ફીસ થતો દેખાય છે 🙂

મળીએ આવતી પોસ્ટમાં (કદાચ)!

અપડેટ્સ – ૨૫૨

• ઓક્ટોબર-નવેમ્બર ક્યાં નીકળી ગયા તેની ખબર પણ ન પડી અને મને એમ કે વર્ડપ્રેસ વાળા આ બ્લોગ બંધ ન કરી દે. પણ, આજે જોયું તો બ્લોગ હતો. હાશ!
• અપડેટ્સમાં તો એવું છે કે દોડવા સિવાયની બધી જગ્યાએ દોડ-મ-દોડી જ ચાલે છે. દોડવાનું સદંતર બંધ છે અને હવે ટાટા મુંબઈ મેરેથોન (૨૧ જાન્યુઆરી) આવી રહી છે. ડિસેમ્બરમાં એક ૧૦૦૦ અને જાન્યુઆરીમાં (૨૪ જાન્યુઆરી!) એક ૧૨૦૦. બસ, આટલું જ. ૧૨૦૦ પાછી આપણાં ફેવરિટ એવા બેંગ્લુરુમાં છે એટલે મઝા આવશે. ૧૨૦૦ કિમીમાં માત્ર ૧૪,૪૦૦ મીટરનું ચઢાણ. સીધા ચઢાણ. જેમાં અડધે રસ્તે પાછા આવવાનું વિચારાય જ નહી.
• વચ્ચે ઓક્ટોબરમાં બે ૬૦૦ બી.આર.એમ. કરી ત્યારે ખબર પડીકે ફિટનેસનું ટાંય ટાંય ફીસ છે.
• બાકીના સમાચારમાં, કિકિ મઝામાં છે. કિકિએ હવે વારો કાઢ્યો છે – અમારા સોફાનો. નવા સોફા લાવવા કે નહી તેની ચર્ચા ચાલી રહી છે.
• ડેબકોન્ફની પોસ્ટ લખવી હતી, એ પણ આળસમાં ડ્રાફ્ટના ડબ્બામાં જ પડી છે..
• હા, મોટરબાઇક અઠવાડિયે એકાદ વખત બહાર નીકળે છે. કોઇ મોટી ટ્રીપ આવતી હોય એવું દેખાતું નથી, પણ આવી શકે છે. બધી જગ્યાએ પહોંચી વળવા માટે કદાચ બિલાડીની જેમ ૯ જિંદગીઓ જોઇશે 😉

અપડેટ્સ – ૨૫૧

• ગઇ અપડેટ્સમાં લખ્યું હતું કે લેહ-ઉમલિંગ લા વાળી પોસ્ટ કાલે આવશે. લો ત્યારે, એક મહિનો નીકળી ગયો પણ હજુ કંઇ દેખાતું નથી. ડ્રાફ્ટમાં જ પડી છે. કદાચ આવે કે ન પણ આવે 😉 આળસમાં તો આપણે નંબર ૧ છીએ જ!
• આળસમાં વધુ જોઇએ તો રનિંગમાં પણ આળસના ઘેરા વાદળો છવાયા છે. આ આળસ છે કે પછી વધતી ઉંમર? એમ તો લોકો ૭૦ વર્ષે પણ ઉમલિંગ લા પાર કરે કે પેરિસ-બ્રેસ્ત-પેરિસ પૂરી કરે છે. એટલે ઉંમરનું બહાનું બાજુ પર મૂકી શકાય તેમ છે. આળસમાં એક હાફ-મેરેથોન અને બીજી એક ૨૧ કિમી પડતી મૂકાઇ છે. જોકે ૪થી વાર રક્તદાન (મહાદાન!) કરીને કંઇક સારું કર્યું લાગણી લગાડી છે.
• સાયકલિંગ ઠીક-ઠીક ચાલે છે. એક ૧૦૦ કિમી કર્યા પછી લાગ્યું કે પગમાં હજુ થોડીક તાકાત છે, પણ સપ્ટેમ્બરમાં ડેબકોન્ફનો પ્લાન છે એટલે વધુ સમય નહી મળે. ઓક્ટોબરમાં કદાચ એકાદ-બે ૬૦૦ કરી દઇશું અને નવેમ્બરમાં તો નવી સિઝન એટલે નવું કેલેન્ડર – નવા ખર્ચા! 😉
• હવે, આ પોસ્ટ પણ ડ્રાફ્ટમાં અનંતકાળ સુધી પડી રહે તેના કરતા કરી દઇએ પ્રકાશિત!

અપડેટ્સ – ૨૫૦

• ઓહ, ર૫૦ અપડેટ્સ!! એક નવો માઇલસ્ટોન જેને કોઇ નોંધવાનું નથી 😉
• અપડેટ્સમાં જોઇએ તો મારા લેહ સાયકલિંગ પ્રવાસ વિશે અલગથી પોસ્ટ લખવાનું ચાલુ છે, કદાચ કાલે પૂરી થઇ જાય. લેહ પ્રવાસ ઘટના-દુર્ઘટનાઓથી ભરેલો રહ્યો એટલે પોસ્ટ મોટી બનશે (મારા સ્ટાન્ડર્ડ પ્રમાણે). ઘણાં વર્ષો પછી આટલું મોટું વેકેશન લેવામાં આવ્યું એટલે હું પણ મૂંઝવણમાં મૂકાઇ ગયો હતો. મારા વગર જોકે કોઇને કંઇ ફરક ન પડ્યો અને ઓફિસ (અને દુનિયા) જેમ ચાલતી હતી એમ જ ચાલી!
• કવિનની કોલેજ શરુ થઇ છે. તેને રીક્ષા, મેટ્રો, લોકલ ટ્રેન અને બસ કેવી રીતે પકડવી તે આવડી ગઇ છે, એટલે બાકીની ચીજો આવડી જશે. મેટ્રોને કારણે ઘણી સરળતા રહે છે. આશા રાખીકે મેટ્રોના આગળનો માર્ગ જલ્દી બની જાય તો વધુ સરળતા રહે.
• મોટરબાઇક સર્વિસ કરાવવું એ પણ એક મોટું કામ છે અને લોકો અત્યંત ધીમા, આળસુ અને બેદરકાર હોઇ શકે તે પણ આજે ખબર પડી. જોકે એમાં આળસુપણા અંગે હું વધુ નહી બોલું કારણકે તે ગુણધર્મ મારામાં સરસ રીતે વણાયેલો છે.
• દોડવાનું બાજુ પર છે પરંતુ આ રવિવારે ૧૦ કિમી છે અને ૨૦ ઓગસ્ટે એક હાફ મેરેથોન પણ છે. હવે રજીસ્ટર કર્યું છે તો દોડવું પડશે એવી સ્થિતિ છે, બાકી તૈયારી તો જરાય નથી. તૈયારી કરવા માટે જ આવી ઇવેન્ટમાં પૈસા ભરવામાં આવે છે – એ બહાને કંઇક તો પગ ઉપડે!
• દોડવા પરથી યાદ આવ્યું કે લેહમાં જૂનાં શૂઝ ફાટી ગયા હોવાથી નવાં સરસ વાદળી રંગના રનિંગ શૂઝ લેવામાં આવ્યા છે. જોડે નવાં મોજા અને ટોપી પણ લીધી એટલે બિલમાં પાર્ટી થઇ ગઇ.
• બસ, અત્યારે આટલું જ. કાલે લેહ-ઉમલિંગ લાની પોસ્ટ પાક્કી!

અપડેટ્સ – ૨૪૯

સાયકલિંગ અપડેટ્સ

સાયકલમાં તો એવું કે છેલ્લા અપડેટ્સ પછી ઇન્ડોર રાઇડિંગ સિવાય કંઇ ખાસ થયું નથી – સિવાય કે ૩૦૦. તેમાં પણ હાલત ખરાબ થઇ અને એકદમ આરામથી રાઇડ કરવા છતાં બીજા દિવસે હાલત ખરાબ થઇ. એક કોન્ફરન્સમાં બીજા દિવસે જવાનું રસ્તામાં અધવચ્ચે પડતું મૂકવું પડ્યું. લાગે છે કે હવે ઉંમર તેનું કામ કરે છે! અથવા તો મારી ફિટનેસ-તંદુરસ્તી બગડી છે. થોડી તો બગડી છે કારણ કે, છેલ્લા મેડિકલ રીપોર્ટમાં થોડું ઉપર-નીચે રીપોર્ટિંગ દેખાયેલું. તો પણ, ખાસ ધ્યાન રાખ્યું નથી

અન્ય સમાચારમાં ગારમિન વરિયા RTL515 નામનું નવું ઉપકરણ વસાવવામાં આવ્યું છે (તે માટે થેન્ક્સ ટુ રિનિત!). જે રડાર છે અને પાછળથી આવતા વ્હીકલ્સ પર નજર રાખે છે. કેટલી ઝડપે, કેટલા વ્હીકલ્સ આવે છે વગેરે ગારમિનના હેડ યુનિટમાં દેખાય છે. સરસ વસ્તુ છે. દા.ત. મારી નાનકડી ૨૫ કિમીની રાઇડમાં જોઇએ તો..

એટલે કે, લગભગ ૧૯૩ વ્હીકલ્સ મને પસાર થયા. નીચેના ગ્રાફમાં તેની ઝડપ પણ બતાવે છે. ભારતમાં અત્યંત વધુ ટ્રાફિક વાળા રસ્તાઓ પર આ બહુ કામનું સાધન નથી, પરંતુ રાત્રે અથવા વહેલી સવારે બહુ મહત્વનું બની જાય છે. થોડા સમય પહેલાં બનેલી થોડી ઘટનાઓમાં ધ્યાન બહાર રહીને સાયકલિંગ કરતા લોકોને પાછળથી ગાડી વાળાઓએ ઉડાવેલા તે હજુ ભૂલાયું નથી. એમ તો, મને પણ ડિસેમ્બર ૨૦૧૫માં ઉડાવવામાં આવેલો તે પણ કેમ ભૂલાય? 😀

કિકિ

કિકિ જલ્સા કરે છે. દરરોજ અમને નખ મારે છે, બટકાં ભરે છે અને આરામથી સૂઇ જાય છે અને હા, દરરોજ સવારે ૬ વાગ્યાનું એલાર્મ મૂકીને અમને જગાડી દે છે. હવે કવિન કોલેજમાં આવશે (ધોરણ ૧૧, એટલે અહીં કોલેજ ગણાય) ત્યારે ખબર નહી શું થશે. કિકિ માટે થોડા રમકડાં મંગાવ્યા પણ એકાદ-બે વખત રમીને તેને સાઇડ પર મૂકી દેવામાં આવ્યા. કિકિના હાલના ફેવરિટ રમકડાંમાં કાગળના ડૂચા, અમારા હાથ-પગ, ઝીપ ટાઇ, પ્લાસ્ટિકના ટુકડા, કોફી પાઉચને કટ કર્યા પછી નીકળતો ટુકડો વગેરેનો સમાવેશ થાય છે!

૧૦ વર્ષ

હમણાં જ ધ્યાનમાં આવ્યું કે મારી હાલની જોબમાં મને ૧૦ વર્ષ પૂરા થયા છે. હું અને મોદી સાહેબ બંને સાથે જ ચાલીએ છીએ. જોકે, હું એકાદ વર્ષ આગળ છું 😉

અપડેટ્સ – ૨૪૮

વિકિકોન્ફરન્સ ૨૦૨૩

આખરે ૨૦૧૬ પછી લગભગ ૭ વર્ષ પછી વિકિકોન્ફરન્સ થઇ. એટલે કે, ઓફલાઇન થઇ. આ વખતે કોન્ફરન્સ હૈદરાબાદમાં હતી. એટલે ફરી પાછું બે મહિના પછી ત્યાં જવામાં આવ્યું. કોન્ફરન્સમાં લગભગ ગુજરાતી વિકિપીડિયાના બધાં જ સક્રિય સભ્યોએ ભાગ લીધો હતો એટલે મજા આવી ગઇ. અન્ય ભાષાના વિકિપીડિયન્સને પણ મળવાની તેમજ વાત કરવાની તક મળી.

વાતોના વડા સાથે વજન વધારીને આવ્યો છું!

કિકિ

કિકિ એકદમ મઝામાં છે. હવે ગઇકાલથી ૧૫ મે સુધી ઘરે હું અને કિકિ – બંને જ છીએ એટલે એકલાં તો ન કહેવાઇએ, તો પણ ઓફિસ ચાલુ અને મારી લેપટોપ જોડે ચોંટી રહેવાની આદત એટલે કિકિને કદાચ થોડું એકલું લાગશે પણ તે મને એવું નહી લાગવા દે એ પાક્કું છે. નિઝિલે કિકિ માટે સરસ મોજાં આપ્યા છે, જે તેને ટ્રાય કરાવવાનો નિષ્ફળ પ્રયત્ન કરવામાં આવ્યો. આ એકલા દિવસોમાં કિકિને એક વખત ડોક્ટર પાસે લઇ જવાની છે એટલે મારે એક એડવેન્ચર કરવાનું આવશે. મોટાભાગે તે સવારે થોડી મસ્તી કર્યા પછી બપોર સુધી આરામ કરે છે અને પછી બપોરે તો અમારી જેમ જ સૂઇ જાય અને સાંજે ફરી પાછો મોટો બ્રેક લે અને રાત્રે પાર્ટી કરે 😉 તેની પાર્ટી પર નજર રાખવા એક સિક્યુરીટી કેમેરો પણ લીધો છે જેમાં તે રાત્ર ૨-૩ વાગે મસ્તી કરતી દેખાઇ છે!!

સાયકલિંગ-રનિંગ-વોકિંગ

લગભગ બંધ છે – છેલ્લા બે મહિનાથી. અને હવે પછીના ૧૫ દિવસ પણ બંધ રહેશે. હૈદરાબાદનું વાતાવરણ આ વખતે વિચિત્ર હતું – બે વખત દોડવા જવાનો પ્લાન બનાવ્યો અને તે જ વખતે ધોધમાર વરસાદ પડ્યો. માત્ર હોટેલથી કોન્ફરન્સ વખતે સવાર-સાંજ જે કંઇ ચાલવાનું થયું એ જ મારી એક્ટિવિટી રહી. હવે કિકિ થોડો સમય સવારે શાંતિ રાખે કે પછી સાંજે સૂઇ જાય એટલે થોડું સાયકલિંગ-રનિંગ ચાલુ કરીએ. જૂનમાં ૧૨૦૦ આવવાની છે, પણ બહુ વરસાદ હશે તો – ના બાબા ના! બીજી ભવિષ્યની ઘટનામાં લેહ જવાનું ગોઠવ્યું છે અને આપણે સરળ વસ્તુઓને તો અડીએ નહી એટલે મનાલી-લેહને બાજુ પર રાખીને નવો રસ્તો લેવાનું નક્કી કર્યું છે. એમાં પણ હજુ થોડીક ચીજોનો મેળ પાડવાનો બાકી છે પણ મેળવણ મળી જશે અને તેમાંથી છાશ સુધી પહોંચી શકાશે એવું મારું માનવું છે.

સ્ટ્રાવા

એમાં થયું એવું કે સ્ટ્રાવાએ અમુક રેન્ડમ યુઝર્સને ઇમેલ મોકલ્યા કે, હવેથી તમારા સબસ્ક્રિપ્શનની કિંમત વધારી દેવામાં આવી છે.. વધારી તો વાંધો નહી પણ કેટલી કરી એ કોઇને કહ્યું નહી અને ઘરના બે સભ્યો હોય તો એમાંથી એકને આવો ઇમેલ આવે એટલે સ્વાભાવિક રીતે ખોટું તો લાગે જ ને. અમે પાછાં ૨૦૧૫થી સ્ટ્રાવાના વફાદાર ગ્રાહક (લોયલ કસ્ટમર, યુ નો!) એટલે અમને બહુ ખોટું લાગ્યું છે. આ આખી ઘટના ડીસી રેઇનમેકરના બ્લોગ અને યુટ્યુબ પર મસ્ત રીતે મૂકાઇ છે. હું તો ખુશ હતો કે મારે આ ભાવવધારાનો ભોગ નથી બનવું પડ્યું પણ બે-ત્રણ દિવસ પહેલાં જ આ ઇમેલ આવી ગયો છે 😉

તો શું કરવું? સ્ટ્રાવા ફ્રીમાં વાપરવું કે પૈસા ભરવા?

અપડેટ્સ – ૨૪૭

કિકિ અમને વ્યસ્ત રાખે છે. એ કહેવાની કંઇ જરુર છે?

આઉટડોર સાયકલિંગ હમણાં સાઇડ પર છે, સિવાય કે આ મહિનાની શરુઆતમાં જ કરેલી નાઇટ બી.આર.એમ. ૨૦૦. દર વખતની જેમ તેમાં મઝા આવી અને આરામથી રાઇડ કરવામાં આવી. હવે મે માં ૨૦૦ છે, પણ કદાચ તેને જવા દઇશ. પછી જૂનમાં ૬૦૦ કે ૧૨૦૦ આવશે. ગરમી કે વરસાદ કેવો છે એ પરથી નક્કી થશે કે એને પણ જવા દેવી કે પછી મઝાની સજા લેવી 😉

સાયકલ સાઇડ પર છે પણ હવે મોટરબાઇક હાથમાં આવ્યું છે. હવે બરોબર આવડ્યું તેવું લાગે છે અને હજુ કોકીનું હેલ્મેટ આવવાનું બાકી છે અને મારું પાકું લાયસન્સ પણ બાકી છે. પછી, ક્યાંક ગોઆ જેવી નાનકડી ટ્રીપ કરીશું. મોટરબાઇકની પણ અલગ મઝા છે, એ હવે ખબર પડી.

આ અઠવાડિયામાં બોધપાઠ મળ્યો કે નક્કામાં વોટ્સએપ ગ્રુપ્સના કારણે છેલ્લા કેટલાય વર્ષોથી મારી એનર્જી અને લોહી બંને બળ્યા છે. એટલિસ્ટ, હવે નહી બળે. ખાસ કરીને સાયકલિંગ-રનિંગમાં મને એમ કે લોકોને કંઇક મોટિવેટ કરીએ અને મારી ભૂલોને લીધે થયેલા મારા અનુભવોથી તેમને સરખો રસ્તો બતાવીશ – પણ, ના. દરેકને પોતાનો અલગ જ એજન્ડા ચલાવવો છે. જે હોય તે, હવે હું શાંતિથી મને ગમે તેમ જ કરીશ (આમ પણ, હું તો તેમ જ કરતો હતો ;))

ઉપરોક્ત છબીને મારા ગ્રુપ્સ છોડી દેવા સાથે કોઇ સંબંધ નથી. પણ, હા – હાથ-પગ ખંખેરી દીધા છે..

અમરા દરેક વેકેશન પર હવે કિકિને જોડે કઇ રીતે લઇ જવી – એ યક્ષપ્રશ્ન આવીને ઉભો રહેશે. ભારતમાં પાલતુ પ્રાણીઓને પ્રવાસ માટે કોઇ ચોક્કસ નિયમો નથી. ખાસ કરીને ટ્રેન અને બસમાં નિયમો અત્યંત અસ્પષ્ટ છે, એટલે હાલ પૂરતું તો અમે ત્રણે જણાં એક સાથે ક્યાંય જઇ શકીશું નહી – એટલે કે, હવે જ્યાં સુધી કાર ન લઉં ત્યાં સુધી..

અપડેટ્સ – ૨૪૬

છેલ્લી અપડેટ્સ પોસ્ટ લખીને અને એક મહિનો સડસડાટ નીકળી ગયો. ત્યાં સુધી બનેલી ઘટનાઓમાં જોઇએ તો,

૧. મુંબઈ મેરેથોન ૨૦૨૩

એકંદરે સરસ દોડાઇ. સાચ્ચી રીતે કહું તો અત્યાર સુધીની સૌથી ઓછી તૈયારી સાથે સૌથી વધુ સરસ રીતે કરેલી મેરેથોન. સદ્ભાગ્યે ડિસેમ્બરમાં થયેલી પેલી એમ.સી.સી. ચેલેન્જના પ્રતાપે સારું એવું રનિંગ થઇ ગયું અને સહ્યાદ્રિ ક્લાસિક રેસનો થાક હોવા છતાં આ વખતે દોડવાની ખરેખર મઝા આવી. અને, જે વસ્તુમાં મઝા આવે તેમાં કોઇ વધુ વર્ણનની જરુર ખરી?

૨. મુંબઈ-ગોઆ-મુંબઈ ૧૨૦૦

ગયા ઓગસ્ટની દુર્ભાગ્યપૂર્ણ ૧૨૦૦ પછી નક્કી કરેલું કે એક બીજી ૧૨૦૦ સરસ રીતે કરવી. મૂળમાં તો માર્ગ હતો – મુંબઈ-પુણે-મહાબળેશ્વર-બેલગાંવ-ચોરલા-ગોઆ-ચોરલા-સતારા-મહાબળેશ્વર-પુણે-ખોપોલી. પણ પછી, ભલું થજો ઓર્ગેનાઇઝરનું કે માર્ગને થોડો સરળ(?) બનાવવામાં આવ્યો અને તે બન્યો – મુંબઈ-પુણે-મહાબળેશ્વર-નિપાણી ઘાટ-અંબોલી ઘાટ-ઉત્તર ગોઆ-કંકાવલી-રાજાપુર-આંબા ઘાટ-કરાડ-સતારા-પુણે-મુંબઈ. છે ને સરળ! સતારા પહોંચ્યા ત્યાં સુધીમાં ૫ માંથી ૨ જણા જ બાકી રહ્યા હતા. હું અને ભૂષણ અને ગોઆ પહોંચ્યા ત્યાં સુધી તો હાલત ખરાબ જ હતી. ગોઆ થી આંબા ઘાટ સુધીનો રસ્તો એકંદરે સરસ હતો. હજુ હાઇવે પર બહુ કામ બાકી છે, પણ સરસ રીતે ચાલી રહ્યું છે. ત્યાંથી કરાડ એકંદરે સારી રીતે પહોંચ્યા, પણ ત્યાર પછી મારી હાલત ખરાબ થઇ. ચાલુ રાઇડમાં એક ઝોકું આવ્યો અને મસ્ત રીતે પડ્યો. સદ્ભાગ્યે કંઇ છોલાયું-તૂટ્યું નહી પણ મારી ઊંઘ ઉડી ગઇ. સતારા પછી છેલ્લા દિવસનો ખેલ શરુ થયો. પુણે સુધી ટ્રાફિક પસાર કરતા જેમ-તેમ પહોંચ્યા પછી ભૂષણને ગળામાં દુખવા આવ્યું પણ તેને નેક બેન્ડ પહેરીને પણ રાઇડ ચાલુ રાખી. પછી અમે આગળ-પાછળ થઇ ગયા અને લોનાવાલા મળ્યા. હવે મારી પાસે ૬ કલાકથી ઓછો સમય હતો એટલે સાયકલ જેટલું જોર હતું તે લગાવીને ભગાવી. નવી મુબંઈ પછી ટ્રાફિક શરુ થઇ ગયો હતો. છેવટે ઐરોલી પછી ટ્રાફિક જામ મળ્યો. માંડ-માંડ એક-બે મિનિટ કટ-ઓફ પહેલાં પહોંચ્યો.

એન્ડ પોઇન્ટ પર વિપુલ અને પછી અન્ય લોકો મળ્યા અને નાનકડી પાર્ટી પણ કરી. ભૂષણે પનવેલ આગળ રાઇડ છોડી દીધી હતી. પણ, આ ૧૨૦૦ અત્યાર સુધીની મારી સૌથી અઘરી સાયકલ ઇવેન્ટ હતી.

હવે? વધુ અઘરી-તકલીફ વાળી રેસ આવે ત્યારે કરીશું!!

૩. ખોવાયેલો બિલાડો!

ક્યાં છે તું?

હું જ્યારે ૧૨૦૦ કરતો હતો ત્યારે છેલ્લી વખત ઘરે આવેલો બિલાડો લગભગ એક અઠવાડિયાથી દેખાયો નથી. આજુ-બાજુ તપાસ કરી અને બહુ રાહ જોઇ છે. બિલાડી વિચિત્ર પ્રજાતિ છે, એ તો ખબર જ છે, પણ ક્યાં ગયો હશે, શું કરતો હશે? આવા પ્રશ્નો અમે ઘરે એક-બીજાંને પૂછીને સમય પસાર કરીએ છીએ. છેલ્લે થોડા સમયથી તેની તબિયત થોડીક ઠીક લાગતી નહોતી અને શેરીનો બિલાડો એટલે વિસ્તાર તેમજ પ્રેમિકાઓ માટે મારામારી કરી હોઇ શકે. ભૂતકાળમાં આવું એકાદ-બે વખત બનેલું પણ એ ઘટનાઓમાં તે બે-ત્રણ દિવસ પછી તો દેખાયો જ હતો. એટલિસ્ટ, અમને ગુડબાય પણ તેણે ન કહ્યું